Gözlük kapları

Söz vermemin üzerinden azıcık zaman geçmiş ama işte keçe gözlük kaplarım. Veee farkettim ki bir tanesinin fotoğrafını çekmemişim, napalım artık devir tasarruf devri bununla yetinceksiniz! :)) Bu arada size daha önce bahsettiğim Ka-Jinker süsleme tabancamla sabitledim motifleri, söylemeden geçemicem..

Doktora şapkası

Burada adet doktorasını bitiren kişiye arkadaşlarının bir kep hazırlaması. Bizim laboratuarda fazla kişi olmaması ve olanların de kabiliyet düşmanı olması dolayısı ile, bu iş te bana kaldı. Fotoğrafı koymadan önce ufak bir açıklama yapmam gerekiyor. Her kep sahibinin özelliklerini taşımak zorundadır. Mezun olan arkadaşımız deneylerinde farelerle çalışıyor, fosforlu renk ve özellikle yeşil delisi, moda meraklısı ve ayakkabı hastası. Çok belli oluyor mu? :))

Ya bu düzen bana ters...

Başlıktan da anlayacağınız gibi ben pek düzenli bir insan sayılmam, tanıyanlar bilirler..:) Düzensizliğim burada da devam ediyor ve bir rutine koyup yazamıyorum şu blogumu. Ama bu ay izindeyim ve niyetim (söz vermiyorum) arayı biraz kapatmak. hmmm..nereden başlıyacağımı bile bilmiyorum..
Tatilden başlayalım o zaman: bir ay izni duyan herkes bir afallıyor, e haklılar da, Türkiye'de öyle kolay alınmıyor izin. "Yok o zaman olmaz, yok 2 hafta olmaz, şu bitsin sonra", vs... mazeretleri hiç bitmiyor patronların. Biz İsviçre'de yaşıyoruz. Burada yaşamanın pek sevilecek bir tarafı yok: monoton ve sıkıcı bir hayat ve ağır ve mesafeli insanların neresi sevilebilir ki?! Ama birkaç şey var ki haklarını yememek lazım: saati hiç şaşmayan trenler ve tramvaylar, temiz ve düzenli sokaklar, kibar davranışlar (mesela asansör, tramvay vs.lerden inen insanlar huzur içinde inip yollarına devam ederken, sakin sakin bekleyen binecekler kimsenin kalmadığından emin olduktan sonra adımlarını atarlar) ve izinler. Yeni düzenlemelerle artık senede 5 hafta iznimiz var!! Yuppii!! Ama çok fazla sevinmeden söyliyim, ben bu ay ücretsiz izin aldım. Neden mi? Çok sıkıldım! Hem de çooooook sıkıldım! Sizi detaylarla sıkmıcam, anlatacak daha ilginç şeylerim var, yani en azından öyle umuyorum.

En iyisi ben size yaptığım ufak tefek şeyleri göstermekle başlıyim. Birincisi, çok basit bir şekilde yapılabilen bir paket süsü. İnternette keçe ile alakalı resimlere bakarken gözüme çarptı ve çok hoşuma gitti. Özel birine hediye götürüyorsanız hazır aldığınız yıldızı yapıştırmak yerine bunu bağlıyabilirsiniz.

Bağlanmış hali de böyle gözüküyor:

Farklı renklerde ve paketin büyüklüğüne göre de başka boyutlarda ve sıklıkta yapmak mümkün. Kolay gelsin!

Tembellik diz boyu...

Bir insan bu kadar tembel olur... Bir önceki yazımı göndereli 6 ay gecmis! Bahanem de hazır: "Klavyemde türkce karakterler yok, evden yazarım!" - tabi tabi yazdım! Iste bu yüzden türkce karakterleri kullanamasam da yazmaya biraz gec de olsa karar verdim!:)
Bu süre zarfinda cok fazla el isi yapamadım aslında.. Neden mi? Cünkü aksamlari eve gelince spor yaptım! Evet evet yanlıs duymadınız tembel ben spor yaptı. Bilmeyenler icin, bizim evde cross trainer var, hani su havada yürüyüs yapıyormussun hissi uyandıran alet. Kendisi hem bacakları hem kolları calıstırdıgı icin cok kalori yaktırıyor, ama bizim evde süs niyetine salonun bas kösesinde duruyordu. Ta ki Ocak sonunda 2 hafta Istanbul gezimizden dönüste kendisine acilen ihtiyacim olacana kadar. Bir sonra ki Istanbul seyahatimizde ne kadar vaktim olacagını bilemedigim icin, sevgili kuzencigimin haziran sonunda ki dügününde giymek üzere özenle zümrüt yesili bir elbise aldım. Fakat ertesi gün giydigimde, sectigim elbisenin bana dar geldigini ve en az 3 kilo vermezsem icine giremeyecegime, girsem de gecenin ilerleyen saatlerinde fermuarın patlayacagına inanan canim annemin sayesinde bende bir endise hali belirdi. Bir süre yedigime ictigime dikkat etmeme ragmen uyuz tartıda bir degisme olmayınca, benim pacalarim tutustu tabi (gülmeyin sizin de basiniza gelebilir!). E ne yapıcam, daha dikkatli bir beslenme ve tabi ki spor! Kendime süper sevimli bir ekpres rejim kitabı aldım ve aksamları isten geldikten sonra bisikletimi cevirmeye koyuldum. Sonuc: elbiseyi giydigim gün toplam 4 kilo vermistim!!!!:))
Kendimi tamamen de spora adamadım canım, ufak tefek birseyler yaptım. Bir sonra ki yazımda gözlük kaplarımı anlatıcam söz..:)

Özenle ara kapatılır

Amma uzun zaman olmuş ben yazmayalı, işleri bitirelim, sevgili misafirlerimizle gezelim derken zaman akıp geçmiş. Kaptan pilotların şöyle bir anonsları vardır bilmem hiç denk geldiniz mi: "Yoğun hava trafiği nedeniyle .. dakika gecikmeli kalktık özür dileriz, ama havada bu açığı kapatıp zamanında iniş yapacağız.". İşte ben de aynen böyle yapacağım ve açığı kapatacağım, yani en azından deneyeceğim. Bu anons beni biraz korkutur aslına bakarsanız, iyi birşey mi yoksa kötü birşey mi bilemiyorum açığı kapatacak olması ucağın, her seferinde geç kalmamızın bir sakıncası yok yeter ki tek parça gidelim diye geçiririm içimden, ama bu durumda korkacak birşey yok.:)
En son neler yaptım onları bile unuttum... Bir bakalım...örtü tamam, kutuyu anlatmışım, sırada minik kahverengi çantam var. Bunu zamanımın bol olup, canımın acayip sıkıldığı bir gün yaptim. O yüzden aslında çok basit: kahverengi 3-4 mm kalınlığında keçe, 1 mm kalınlığında uygun ve canlı renkte keçe, aynı renkte kalın ip ve açma kapama fonksiyonu için bu sefer magnet değil boncuk veya düğme gibi bir aksesuar. Sonuç:

Keçeden kutu

İlk obje hanımlara hitap edeceği kadar erkeklerin de hoşuna gidecek çok fonksiyonel bir kutu. Aslında fikrin orijinali bana ait değil. Eşim bu kutunun deri olanını bir mağazada görmüş, bir süredir isteyip duruyor, ama parasına kıyıpta almıyordu (hepimizin başına gelebilir!:)). Ben de onu sevindirmek adına, ben sana yaparım dedim ama işin doğrusu neye benzeyeceğinden de emin değildim. Gittim 3 mm kalınlığında kahverengi ve 1 mm kalınlığında bej keçe ve de kenarlarını tutturmak için birbirinin içine geçen adı hakkında hiç bir fikrim olmayan vidamsı birşeyler (en iyisi fotografını koymak) aldım. Kalın keçeden 30x30 cm bir kare kestim. Her köşeden 5x2 cm'e işaret koydum ve kemer deliği açma aletiyle vidaların girebileceği bir delik açtım (hanımlar bu etapta biraz kuvvet gerekiyor, bileklere dikkat!). Kenarlardan 5 cm ölçüp keçeyi hafifçe kıvırdım ki kat yeri yapsın. Köşeleri delikler birbirine yakın duracak şekilde kıvırıp deliklerden vidaları sokup tutturdum. 4 köşeyide tutturunca zaten kutu oluşmuş oldu. Bej rengi keçeyi 20x20 cm kesip, kutunun iç kısmına tekstil yapıştırıcısı kullanarak yerleştirdim. Ve işte kutumuz hazır! Hem elegan, hem kullanışlı, hem unisex, hem de gayet güzel oldu!:)
Aynı kutudan bir ufak boyunu da yaptım, kahverengi keçeden 25x25 cm ve bej keçeden 15x15 cm kullanarak hazırladım bunu. Başucu kutusu olarak eşimin komidininin üzerinde yerini hemen aldı kendisi. İşten eve gelince saatini, yüzüğünü ve cebindekileri hemen içine bırakıyor, sabahleyin de hiçbir eşyasını unutmadan içinden alıyor. Erkekleri mutlu etmenin tek yolu mideden geçmiyordur belkide...

Vidamsı şeyler:

Keçeye devam

Dikiş alıştırmalarına devam ediyorum ama şimdilik elle tutulur birşey yok. Yazlıklarımızı kaldırıp kışlıklarımızı çıkarttık bu hafta, aman ne sıkıcı iş! Bu dönem bende oldum olası sıkıntı yaratır zaten. Ben yaz çocuğuyum, güzel havalara veda etmek çok zor geliyor bana. Tabi Basel'de kış mevsiminin İstanbul'a göre çok daha uzun sürmesi de buna önemli bir neden. Ama bu sefer sevindiğim bir şey var, ıskartaya çıkarttığım bütün kıyafetlerimi atmak yerine alıştırmalarda kullanmak üzere dikiş makinesinin durduğu masanın altına tıkıştırdım. Artık kesip biçmek için bir sürü kumaşım var!:)
Bu arada kitabımda bulunan elbise dikmek için gerekli olan materyal listesindekileri tamamlamaya çalışıyorum ama cidden ne çok şey lazımmış ve buralarda ne kadar az seçenek varmış. İnternetten alayım diyorum, İsviçre'de hepi topu 2-3 tane hobi sitesi varmış, onlarda da hep aynı şeyler var, bu adamlar nasıl oluyor da hep bu kadar az ile yetinebiliyorlar hayret yani... Ama azimliyim bulacağım bir şekilde bütün gerekenleri (fikri olan var mı?).
Neyse ki keçeden birşeyler yapmak için eksiğim yok!:) Son zamanlarda 1-2 ufak tefek obje yaptım ama bu sefer daha detaylı açıklayabilmek adına her birini tek tek postalıcam. Bekleyin ilki geliyor...